تغذيه مادر در دوران بارداري اهميت وي‍‍ژه اي دارد به طوري كه مادراني كه تغذيه خوب و كافي ندارند، سقط جنين در آنها زياد است و نوزادان آنها كم وزنند. در كل افزايش میزان نياز به انرژي در دوران بارداري حدود 15 درصد است. در حالي كه افزايش نياز به مواد مغذي از پنجاه درصد تا بيش از صد درصد است. پس كيفيت رژيم غذايي مادر بسيار مهم است.

براي سنجش تغذيه مادر لازم است يك معيار خوب داشته باشيم كه يكي از اين معيارها افزايش وزن مادر در دوران بارداري و مهم تر از آن روند افزايش وزن است كه براي اين منظور از شاخصي به نام BMI (بی ام آی) استفاده مي شود.

بی ام آی BMI =وزن بر حسب كيلو گرم÷ قد بر حسب متر به توان دو

اگر مادر كم وزن و لاغر باشد (BMI<18.5)، افزايش وزن 12.5 تا 18 كيلوگرم توصيه مي شود.

اگر مادر در محدوده وزن طبيعي باشد، یعنی BMI بین 18.5 و 24.9 باشد، افزايش وزن 11.5 -16كيلوگرم توصيه مي شود.

اگر مادر اضافه وزن داشته باشد، یعنی BMI بین 25 و 29.9 باشد، افزايش وزن 7 تا 11.5 كيلوگرم توصيه مي شود.

اگر مادر چاق باشد (BMI≥30)، افزايش وزن 5 تا 9 كيلوگرم توصيه مي شود.

اين وزن گيري مرحله به مرحله است. در سه ماهه اول بارداري همان ميزان كالري قبل از بارداري كافي است اما بعد از آن بايد هر هفته 350- 400 افزایش پيدا كند كه به BMI مادر بستگي دارد.

گاهي با يك افزايش وزن سريع در مادر مواجه می شویم كه ممكن است به دو دليل باشد:

1)اشتهاي زياد و زياد غذا خوردن

2)مسموميت حاملگي كه علائم آن خيز (ادم)، فشار خون بالاي 14 و پروتئين اوري (وجود پروتئين در ادرار) است.

لازم به تذكر است كه در بارداري هاي دو قلو، اعداد توصيه شده براي افزايش وزن مادر متفاوت و طبيعتاً بيشتر از بارداري هاي يك قلو خواهد بود، بدين صورت كه:

اگر مادر كم وزن و لاغر باشد (BMI<18.5)، هنوز اطلاعات كافي در دسترس نيست.

اگر مادر در محدوده وزن طبيعي باشد، یعنی BMI بین 18.5 و 24.9 باشد، افزايش وزن 16.8 تا 24.5  كيلوگرم توصيه مي شود.

اگر مادر اضافه وزن داشته باشد، یعنی BMI بین 25 و 29.9 باشد، افزايش وزن 14.1 تا 22.7 كيلوگرم توصيه مي شود.

اگر مادر چاق باشد (BMI≥30)، افزايش وزن 11.4تا 19.1 كيلوگرم توصيه مي شود.