ابتدا ممكن است بخواهيد كه با چند پيشنهاد مناسب به او كمك كنيد شروع كند. «بيا سالاد درست كنيم. براي اينكار گوجه فرنگي و خيار و سس لازم داريم». از چيزهايي كه در آشپزخانه اسباب بازي وجود دارند به عنوان راهنما استفاده كنيد يا از اشياي بي خطري كه در آشپزخانه خودتان داريد به عنوان اسباب و مواد لازم استفاده كنيد. اگر در آشپزخانه اسباب بازي او چيزي درست كنيد و بعد غذاي واقعي را در آشپزخانه خود آماده كنيد احساس فوق العادهاي به او دست مي دهد ! خيلي مستقيم افكار او را وارد كار كنيد (كودك با اين روش بيشتر مي آموزد): «ميخوايم سالاد درست كنيم. بعدش بايد چيكار كنيم؟» ببينيد چه مي گويد. اگر مجبور شديد هميشه مي توانيد بگوييد: «اوخ! يه چيزي و فراموش كرديم!».
يك كتاب آشپزي كودكان بگيريد و چند مورد از دستورهاي آشپزي آن را در خانه امتحان كنيد. بچه ها هم به اندازه بزرگترها دوست دارند كه عكس نتيجه نهايي را ببينند پس سعي كنيد كتابهايي پيدا كنيد كه عكس هاي رنگي داشته باشند.
آشپزي در كنار هم يك فرصت طبيعي را فراهم ميكند كه درباره اقدامات بهداشتي هم مواردي را به كودك يادآوري نماييم. «قبل از اينكه شروع كنيم، ما هميشه يك كار خوب انجام ميدهيم يني دستامون و مي شوريم تا غذايي كه ميخوايم بعداً اونو بخوريم آلوده نشه». درباره ضرورت پخت كامل غذا، مراقبت از موها در هنگام پخت غذا و ساير موارد هم صحبت كنيد.
همزمان با رشد و تكامل مهارتهاي مغزي و حافظه كودك و پيروی از دستورات، اين فرصت را به او بدهيد كه اين كارها را در زمانهاي ديگري هم امتحان كند مثلاً وقتي كه در سوپرماركت هستيد. پيش از دستور دادن از جملاتي مانند اين جملات استفاده كنيد: «من متوجه شدم كه تو درست كردن سالاد خيلي خوبي. ميتوني كمكم كني چيزايي رو كه براي درست كردنش لازم داريم پيدا كنم؟»
