قلب (Heart)
قلب بین ریه ها در قفسه سینه قرار گرفته است و بعنوان یک پمپ دوگانه عمل می کند. قلب وظیفه رساندن خون و مواد مغذی را به دیگر سلولها دارد. قلب انسان بوسیله بافتهای ارتباطی خاصی بنام رباط به استخوان سینه چسبیده است. قسمت پائینی قلب روی دیافراگم قرار گرفته و متمایل بسمت چپ می باشد، که با ضربان خود باعث تپش قلب می شود. قلب افراد بالغ تقریبا به اندازه یک مشت می باشد با حدود 5 اینچ درازا و 3.5 اینچ پهنا در پهن ترین قسمت و حدوداً یک پوند وزن.
غدد فوق کلیه (Adrenal Glands)
غدد فوق کلیه به شکل خمیده بروی قسمت فوقانی کلیه قرار گرفته است. هر غده دارای یک قشر لایه خارجی و یک مدولا می باشد. قشر لایه خارجی هورمونهای کورتونی تولید می کند که در تنظیم غلظت خونی نمک و قند نقش دارند. همچنین مدولا (مرکز) بهنگام تحریک عصبی فعال شده و با ترشح هورمنهایی به کاهش استرس در بدن کمک می نماید. هنگامیکه قشر عصبی شدیداً تحریک می شود، مقداری زیادی هورمن آزاد می گردد. این ممکن است باعث بالا رفتن فشار خون و گشادی مردمکهای چشم شود و خون به سمت عضوهای حیاتی بدن تغییر جهت داده و خونرسانی به عضلات افزایش یابد.
کبد (Liver)
کبد بزرگترین غده ترشحی بدن با حدود 3 پوند وزن می باشد. کبد به رنگ قرمز – قهوه ای با درجه آوندی بالا در قسمت راست شکم درست بالای اثنی عشر قرار دارد. که با ترشح صفرا به داخل اثنی عشر به فرایند هضم چربیها کمک می کند. کبد همچنین سلولهای خونی فرسوده را تجزیه می نماید.
ریه ها (Lungs)
تنفس فرایندی است که طی آن اکسیژن به خون و دی اکسید کربن از بدن خارج می شود. حنجره در راس نای قرار گرفته هوا از طریق بینی و دهان وارد شده از طریق نای به طرف برونش ها (راه هوایی بزرگ) و برونشیولها (راه های هوایی کوچکتر) و ریه ها می رود. برونشیولها به کیسه هایی بنام آلوئول ختم می شوند که در اطراف آنها رگ های خونی قرار گرفته اند.
اینجا اکسیژن وارد خون و دی اکسید کربن وارد ریه ها می شود. دستگاه تنفسی شامل حلق، حنجره، اپی گلوت نیز هست، لوزه ها و آدنوئیدهای واقع در حلق به مبارزه با عفونت ها کمک می کنند. حنجره حاوی تارهای صوتی است که برای تولید صدا به لرزش در می آیند. اپی گلوت در طول بلع، نای را می بندد تا غذا وارد ریه ها نشود.
طحال (Spleen)
طحال عضوی از شکم می باشد که در بین معده و دیافراگم واقع شده است. طحال و تیموس انواع خاصی از لنفویستها را تولید می کند. این سلولها پادتنها را تولید می نمایند که به تخریب ارگانیسم های عفونی کمک می کنند طحال همچنین گلبولهای قرمز و فرسوده را تجزیه می نماید.
معده (Stomach)
معده اولین عضو از دستگاه گوارش می باشد. معده در وسط ناحیه شکم قرار گرفته و از انتهای مری شروع و تا اثنی عشر امتداد می یابد. تکه های حاصل از جویدن غذا از طریق مری و با حرکت دودی شکل به جلو رانده شده و وارد معده می شود. معده با ترشح اسید و انزیمهای گوارنده به هضم پروتئین ها و چربی ها کمک می کند. معده بوسیله ماده مخاطی بادوام از هضم خود معهده توسط شیره معده محافظت می کند.
کلیه (Kidney)
کلیه عهده دار تصفیه سموم از مواد زاید و آب مصرفی بدن و نمکهای معدنی موجود در گردش خون می باشد. همچنین کلیه موظف به تنظیم غلظت اسیدهای خون با دفع نمکهای قلیایی در هنگام لزوم می باشد. دو عضو لوبیایی شکل در قسمت پشتی شکم واقع شده اند در قسمت بالای هر کلیه یک غده فوق کلیه وجود دارد در حالت عمومی خون هنگامیکه از کلیه عبور می کند مواد زائد حل شده به شکل مایع ادرار از آن جدا و سپس به مثانه برای دفع وارد می شود.
کیسه صفرا
کیسه صفرا عهده دار غلیظ نمودن و ذخیره صفرا می باشد و با ترشح آن بداخل اثنی عشر به هضم غذا کمک می کند. کیسه صفرا به رنگ آبی سبز در حدود 3 اینچ درازا و در زیر کبد قرار گرفته است. صفرا از کلسترول نمک صفرا و ماده رنگی صفرا تشکیل شده است. کیسه صفرا برای زنده ماندن انسان الزامی نمی باشد و ممکن است بدون ایجاد اثرات مضر برداشته شود.
ایجاد سنگ نمک های موجود در صفرا اغلب منجر به جراحی می شود.
دیافراگم (Diaphragm)
دیافراگم نخستین عضله برای عمل تنفس است. در قسمتهای نازک دیافراگم یک ساختار گنبدی را تشکیل می دهد و هنگامیکه عضلات دیافراگم منقبض می شود در قسمتهای پایین بیشتر پهن می شود. بهمین علت قفسه سینه بزرگ شده در نتیجه فشار هوا در ریه ها کاهش یافته بطوریکه کمتر از فشار هوای اطراف می شود و هوا به ریه ها وارد می شود . برای تنفس به بیرون عضلات بین دنده ای و دیافراگم شل شده حجم ریه ها کاهش می یابد و فشار هوا و ریه ها بیش از هوای اطراف می شود که این امر به خروج هوا منجر می شود.
روده ها (Small Intestines)
روده کوچک عهده دار تکمیل فرایند هضم غذا و تحلیل فراورده های قابل استفاده آن در سیستم لنفاوی و گردش خون می باشد. روده کوچک از دوازدهه (اثنی عشر) جائیکه سوپ معدی وارد آن می شود شروع و تا روده بزرگ که محل قرار گیری محصول فرعی است امتداد می یابد و سپس در روده بزرگ بیشتر آب موجود در آن بداخل بدن باز جذب شده و ماده دفعی نیمه جامد به نام مدفوع از طریق راست روده از بدن خارج می شود.
