کودکان معمولا وقتی که سرحال و شادند رفتار مقبول دارند. اما هر کودکی که بعضی روزها حال خوشی ندارد. و هر کودکی که می خواهد که حد و حدود خود و شما را بیازماید و ببیند تا کجا می تواند پیش برود.
رفتار بد غالبا راه موثری برای جلب توجه شما نیز هست شدیدترین برخوردها احتمالا در مقطعی در سال سوم زندگی کودک رخ می دهد. کودکان دو ساله غالبا با گریه و بدقلقلی مترادف اند.
برخورد در قبال رفتار بد
سریع غمل کنید و منبع مشکل را از میان بردارید یا کودک را سریعا بلند کنید و محکم نه بگویید. همزمان توجه او را با یک فعالیت یا اسباب بازی دیگر منحرف کنید.
بهترین برخورد با برخی از انواع رفتار بد مثلا نق نق کردن و گریه کردن نادیده گرفتن است. اگر کودک شما هرگز موفق نشود به این طریق واکنشی از شما ببیند و هرگز به او اجازه داده نشود که در هیچ اختلافی با رفتار این چنین برنده شود. به زودی دست از این کار بر خواهد داشت.
حتی بدقلقلی خشمگینانه کودک را بهتر است نادیده بگیرید. فقط خونسرد باشید و به کار خودتان ادامه دهید. در صورت لزوم او را خارج اتاق بگذارید تا آرام شود.
پاداش برای رفتار خوب
خیلی آسان ممکن است که وقتی کودک شما بد رفتاری می کند به او بیشتر توجه کنید و وقتی خوش رفتار است کمترین توجه را به او داشته باشد و احساس کنید که به این طریق می توانید آرامش داشته باشید اما پاداش دادن به کودک در مواقع آرامش او با تحسین محبت یا قصه گفتن به او در حالی که روی پاهایتان نشسته است بسیار موثرتر است.
به این ترتیب رفتاری را که دلخواهتان است تشویق می کنید و به او درس بسیار خوبی نیز می دهید و آن اینکه خوش رفتار بودن با مردم در زندگی بسیار بهتر و موثرتر از بدرفتاری با آن هاست.
تنبیه
هر تنبیهی که می کنید باید فوری باشد تهدید به اقداماتی در آینده مثل ندادن تنقلات و حذف امتیازات در آینده. برای کودکان خردسال بی فایده و ناعالانه است. زیرا کودک شما نمی فهمد که چرا این تنبیه دارد انجام می شود.
یک تنبیه فوری که کودک شما آن را می فهمد آن است که او را به مدت کوتاهی محصور کنید تا اوضاع آرام شود. مثلا چند دقیقه تنها گذاشتن کودک در جایی امن برای او کافی است تا کاری را که می خواسته است انجام دهد فراموش کند و شما نیز فرصت برای آرام شدن داشته باشید.
