آمبولانس نوعی وسیله نقلیه اورژانس که برای کمکهای اورژانس پیشبیمارستانی مورد استفاده قرار میگیرد.
به کارکنان آمبولانس پارامدیک (تکنسین فوریتهای پزشکی) می گویند.
آمبولانس وسیلهٔ نقلیهٔ بزرگی است که بیماران و مجروحان را میان دو نقطه حادثه و مکان اسکان، جابهجا می کند. همچنین حین انتقال بیماران و مصدومان پارامدیک برای ایشان اقدامات اولیه پزشکی را انجام میدهند و در مواردی که بیمار دچار مرگ مغزی شده باشدپارامدیک با اقدامات انجام شده فرد مرگ مغزی را برای عمل پیوند محیا نگه میدارد.
آمبولانسهایی که در تصادفات رانندگی یا حوادث دیگر به کار میآیند تجهیزاتی دارند تا افراد را با آن جابجا کنند. این آمبولانسها برای نجات جان افراد به وسایل مخصوصی٬ مثل دستگاه اکسیژن و دسگاه تنفس مصنوعی(ونتیلاتور)دستگاه شوک(دفیبریلاتور)دستگاه چک قند خون(گلوکومتر) دستگاههای دیگر مجهزند و کارکنان آمبولانس با استفاده از آنها بیمارانی را که دچار حملهٔ قلبی شدهاند از مرگ نجات میدهند. همچنین در تصادفات و ضربات سخت و سنگین ناشی ازآن پارامدیک ها با استفاده از وسایل استاندارد(لانگ بک بورد, اسکوپ, وست تایپ, کولار,اسپیلینت) اقدام به خارج سازی و انتقال اصولی و علمی مصدومان میکنند تا به مصدوم صدمات بیشتری وارد نشود..
همهٔ آمبولانسها به آژیر و چراغ گردان مجهزند تا در مواقعی که به یاری بیماران میشتابند٬ اتومبیلهای دیگر از سر راهشان کنار بروند. در این گونه مواقع٬ رانندگان آمبولانس اجازه دارند تا از حد مجاز تندتر رانندگی کنند.