×

مقاله راه های ارتباط با فرزند خود را باز نگاه دارید

راه های ارتباط با فرزند خود را باز نگاه دارید


کودکان خردسال دوست دارند که جزیی ترین مسائل زندگی خود را بیان کنند آن ها دوست دارند تا از تجربیات داستان های شگفت انگیز و سئوال های پایان ناپذیرشان حرف بزنند. جالب است که این مسئله جز لاینفک زندگی آن هاست

ولی وقتی بزرگتر می شوند حدود دوازده سالگی کمتر تمایل به حس خودافشایی دارند.مکالماتشان به صحبت های یک طرفه والدین تبدیل می شود و در این سن با یک کلمه (بلی یا خیر) پاسخ می دهند و زیر لب حرف می زنند.

برای راهنمایی هرچه بهتر فرزندتان باید از هر آن چه در زندگی او می گذرد اطلاع داشته باشید، این که دوستانش چه کسانی هستند زمانی که با هم هستند چه کار می کنند در مدرسه چه چیزهایی یاد می گیردو به طور کلی همه عواملی که در زندگی او تاثیر دارد.

یکی از راه هایی که می توان به کمک آن بچه هایی را که کم حرف می زنند به صحبت واداشت این است که از آن ها سئوالات جزیی بپرسید. به طور مثال: امروز در مدرسه با کدام یک از دوستانت بازی کردی؟ یا در کلاس هنر چه کار می کنی؟

 

وقتی فرزندتان کوچک است و سن کمی دارد از همان زمان او را عادت دهید تا در مورد اتفاقات روزانه و احساساتش با شما صحبت کند. بعضی اوقات پیش می آید که کودکان راجع به یک مطلب خاصی دوست ندارند صحبت کنند، شما هم آن ها را مجبور نکنید. ولی نسبت به این که موضوع چیست؟ حساس باشید و هنگامی که تمایل داشت صحبت کند در دسترس باشید.

 

زمان صرف غذا یا رانندگی فرصت خوبی برای تبادل اطلاعات است. در زمان خواب هم می توانید با او صحبت کنید. برای این که زمان کافی برای صحبت با فرزندتان داشته باشید، باید به صورتی برنامه ریزی کنید که بیشتر زمان او صرف تماشای تلویزیون و دیگر وسایل سرگرمی نشود.

 

اگر در مورد فرزندتان چیزی شما را ناراحت می کند بهتر است راجع به آن با او صحبت کنید ولی از سخنرانی، بحث کردن، سرزنش داد و فریاد زدن و هرکاری که باعث دلخوری و قطع گفتگو شود خودداری کنید.

 

گاهی اوقات فهمیدن و درک احساس کودکان بهتر از نصیحت کردن آن است. همچنین دلگرمی ای را که برای صحبت با شما نیاز دارد دریافت می کند. وقتی شروع به صحبت کرد فقط به او توجه کنید کار خود را رها کنید تلویزیون را خاموش کنید همه چیز را مسکوت بگذارید و با او باشید. کودکنان اغلب هنگامی که شروع به صحبت می کند راه حل های خود را ارائه می دهد و به نصیحت های شما نیازی ندارد.

در مواقع مناسب با سوالاتی مانند خوب راجع به این مسئله می خواهی چه کار کنی؟ یا فکر می کنی چگونه می توان از عهده این مسئله بربیایی و آن را اداره کنی؟ او را وادار کنید تا برای مشکلش راه حل پیدا کند. با علاقه و احساس مسئولیت خود نشان دهید که تمام افراد خانواده در ایجاد رابطه با یکدیگر مسئول هستند.


چاپ
نویسنده: م ک. بازیجو
تاریخ انتشار: 1393/02/14 15:04:55