لباس بت من در فیلم
لباس بتمن، شبیه به خفاش است تا خلافکاران را بتراسند. این لباس از تن پوش، شورت، ماسک، شنل، دستکش و چکمه تشکیل شده است. تا پیش از دههٔ ۹۰، تن پوش او، خاکستری است و شنل، ماسک، دستکش، شورت و چکمهی او، معمولاً یا سیاه است (با هایلایت خاکستری یا آبی) و یا به طور کامل، آبی؛ بنابراین لباس بتمن، یا ترکیبی است از سیاه و خاکستری و یا از آبی و خاکستری. در دههٔ ۹۰، لباس او تمام سیاه می‌شود و به علامت خفاش سادهٔ روی سینه‌اش، بیضی زرد رنگی افزوده می‌شود.
تن پوش بت من در فیلم
تن پوش بتمن، لباسی چسبان است، مانند بسیاری از ابرقهرمانان. این تن پوش، تشکیل شده از یک لباس شلواری سرتاسری و یک شورت. رنگ شورت معمولاً با رنگ تن پوش مغایر است. روی سینهٔ لباس، علامت خفاش قرار دارد.
جنس لباس اولیه، پارچه‌ای معمولی بود و زره محافظ نداشت. در بتمن شماره ۱ (بهار ۱۹۴۰)، یک جلیقهٔ ضد گلوله به لباس دوخته شده است. در شمارههای بعدی، جنس لباس تغییر می‌کند و دیگر پارچهٔ معمولی نیست؛ بلکه از ماده‌ای تخیلی ساخته شده که در برابر پارگی، حرارت و جریان الکتریسیته مقاوم است.
شنل بت من در فیلم
شنل بتمن، پارچه‌ای با لبهٔ دندانه دار است که به هنگام سقوط آزاد، همچون پاراگلایدر از آن استفاده می‌کند. در برخی از طراحیها، روی شانه‌های شنل، بر آمدگی ای وجود دارد که یاد آور انگشت شست در بال خفاش است.
جنس شنل در داستانهای مختلف بتمن، متفاوت است. گاهی از پارچه‌ای معمولی ساخته شده است که به راحتی پاره می‌شود و گاهی از ماده‌ای ساخته شده که ضد گلوله و عایق حرارت است. در یکی از داستانهای بتمن، دندانه‌های انتهای شنل، در حقیقت تیغهایی هستند که بتمن از آنها در مبارزه‌هایش استفاده می‌کند.
دستکش batman در فیلم
دستکش بتمن اغلب از چرم سیاه رنگ است و در زیر آن سه تیغهٔ مثلثی وجود دارد.
در نخستین شمارهٔ بتمن، دستکش او تا مچ دستش و به رنگ بنفش بود. در شمارهٔ بعدی، او اصلاً دستکشی نداشت. در شمارههای بعد طول دستکش بلندتر شد. نهایتاً در ۱۹۴۰، تیغه‌ها به زیرش اضافه شدند.
این تیغه‌ها، معمولاً وسیله‌ای دفاعی در برابر ضربات شمشیر و چاقو هستند. در شوالیه تاریکی به جای این سه تیغه، مینی بترنگ کار گذاشته می‌شوند که در مواقع نیاز، می‌توانند به سمت دشمن پرتاب شوند. در سر مشت دستکش، گلوله‌های کوچک سربی کار گذاشته شده تا نیروی ضربات مشت بتمن افزایش یابد
