یه جمع 2 تا 6 نفره جور کنید و بچسبید به بازی، اونم دو دستی!
هشت سال به بالاهای باحال، بشتابید که اپتیکال مخصوص خود خود شما طراحی شده!
روی میز، روی فرش، سنگ، روفرشی، موکت و هر سطح صاف و ناصافی که دلت می‌خواد اپتیکال بازی می‌چسبه!
یه وقتایی هم هست که باید با چشمایی که مشغول چیدن آلبالو گیلاسه بری سراغ نقاشی کشیدن، فکر می‌کنی کار راحتیه؟ درست مثل اینه که وقتی سرت گیج می‌ره شروع کنی به نقاشی کشیدن، تازه همون نقاشی رو باید بگیری جلوی بقیه تا حدس بزنن چی کشیدی! فکر می‌کنی کار راحتیه؟ فکر می‌کنی مثل آب خوردنه؟ پس بزن بریم زینگوبازی اپتیکال تا برات بگیم این بازی چه‌جوریاست!
یکی از بازیکن‌ها کارت‌های بازی و کارت‌های عینک رو بُر می‌زنه و به پشت می‌ذاره وسط زمین بازی! بقیه‌ی وسایل بازی هم باید در دسترس همه باشه، مثل چی؟ مثل تاس رنگی، ساعت شنی، عینک، لنزها، دفترچه و مداد! حالا اجازه بدین بازیکنی که سنش از همه کمتره بازی رو شروع کنه!
روی هر کارت بازی سه تا کلمه با رنگهای مختلف سبز، زرد، قرمز نوشته شده!
هر بازیکن هر وقت نوبتش می‌شه باید یکی از این کلمه‌ها رو نقاشی بکشه!
حالا چه‌جوری؟
اولین بازیکنی که تاس میندازه، کارت رویی رو از دسته‌ی کارت‌ها برمی‌داره و بدون این‌که بقیه کارتش رو ببینن کلمه‌ی هم‌رنگ تاس رو به خاطر می‌سپاره و بعد کارت رو به پشت می‌ذاره جلوی خودش!
حالا عینک با لنز رنگی رو می‌ذاره روی چشمش، ساعت شنی رو برمی‌گرده و همون کلمه رو نقاشی می‌کشه!
فقط این‌که باید تیز و فرز باشه و قبل از تموم شدن زمان ساعت شنی نقاشی رو تموم کنه.
تا زمان تموم شد هم کاغذ رو می‌گیره رو به بقیه تا کلمه‌ای رو که کشیده حدس بزنن، البته بازیکن‌ها وقتی هنوز نقاشی تموم نشده هم می‌تونن شروع کنن به حدس زدن!
اولین بازیکنی که بتونه 15 امتیاز جمع کنه برندهی بازیه واسه همین باید حواستون به امتیازهاتون باشه چون اگه یکی دیگه زودتر از شما اعلام کنه 15 امتیازش کامل شده، دیگه کار از کار گذشته و باید قید برنده شدن رو بزنه! پس حسابی حواس جمع بازی کنید که برندهی بازی خود خود شما باشید.
