×

مقاله آیا تنبیه درست است؟

آیا تنبیه درست است؟
حتما شما هم بارها شاهد بوده اید که پدر ها و مادر ها کودکانشان را پس از انجام رفتار ناشایستی تنبیه می کنند، اما چندی بعد دوباره شاهد بروز رفتار ناشایست از جانب کودک هستند.
فکر می کنید علت چیست؟

یکی از روانشناسان کودک به نام ” رودلف دری کرز” در کتاب روشهای نوین تربیت کودکان در این باره چنین می گوید : 
« ما باید درک کنیم که کوشش برای تحمیل اراده خود بر فرزندانمان بیهوده است. هیچ تنبیهی فرمانبرداری مدام آنها را فراهم نمی کند. کودکان امروز برای دفاع از حقوق خود، حاضر به قبول هر اندازه تنبیه هستند. پدر- مادرهای سرگردان و شگفت زده بی جهت امیدوارند که سرانجام روزی تنبیه نتیجه مطلوب را به دست بدهد، بدون آن که درک کنند با این شیوه ره به جایی نمی برند. دست بالا از تنبیه کردن نتیجه ای گذرا به دست می آورند. هنگامی که لازم است همان تنبیه را پی در پی تکرار کرد، نتیجه آشکار است که این روش کارگر نمی افتد.

تنبیه کردن تنها به کودک کمک می کند نیروی مقاومت و نا فرمانی بیشتری به دست بیاورد. باید احترام متقابل جایگزین تنبیه شود، هر چند کودکان دیگر در مقام پایین تری نیستند، اما آموزش ندیده و بی تجربه هستند. یک رهبر خوب به پیروان خود الهام می بخشد و آنها را بر سر ذوق می آورد تا کاری را که مناسب موقعیت است، انجام دهند. پدر– مادرهای خوب هم همینطور.

فرزندان ما نیازمند رهبری ما هستند، اگر بدانند ما به آنها احترام می گذاریم و به آنها به دیده انسانهای برابری نگاه می کنیم که حق دارند ، آنچه تصمیم می گیرند انجام دهند، ما را خواهند پذیرفت – هنگامی که کودک را کتک می زنیم، نسبت به شان او توهین عظیمی روا می داریم. هنگامی که مادر از کتک زدن کودک باز می ایستد، به ویژه اگر از این کار احساس گناه کند، از شان و اعتبارش چیزی باقی نمی ماند.  
ما پدر – مادرها می توانیم کاربرد روشهای تربیتی مؤثری را بیاموزیم که کودک را بر سر ذوق می آورد و موجب می شود با کمال میل بر نظم و ترتیب گردن بگذارد. 

ما توانایی آن را داریم که:
فضایی مبتنی بر احترام متقابل و ملاحظه بیافرینیم.
فرصتهایی ایجاد کنیم که طی آن کودک بیاموزد چگونه با دیگران در رفاه و آسایش زندگی کند.
لازم است موقعیت های آموزشی ایجاد کنیم که نمایانگر احترام ما به کودک و خودمان باشد.
این همه را می توانیم بدون قدرت نمایی انجام دهیم، زیرا که قدرت نمایی موجب نا فرمانی می شود و منظور ما را از پرورش کودک نقش بر آب می کند.»
به والدین عزیز توصیه می کنیم که سالهای اول زندگی کودک را غنیمت بدانید، چرا که فرصت بسیار خوبی برای درونی کردن ارزشها در وجود کودکانتان می باشد، و هر چه کودک ما به سنین نوجوانی و جوانی نزدیکتر می شود، تغییر دادن رفتار های نامناسب و ایجاد عادات نیک و شایسته در وجود او دشوارتر می شود.
از همین امروز اقدام به ایجاد عادات مطلوب در کودک خود نمائید و فراموش نکنید که در این مسیر پدر و مادر بزرگترین الگو برای فرزندانشان هستند، پس قبل از تربیت کودک یک گام در جهت اصلاح رفتار خود بردارید و با توکل به نیروی بیکران خداوند  در این مسیر یک لحظه هم از تربیت کودک خود غفلت نکنید.
چاپ
نویسنده: م ک. بازیجو
تاریخ انتشار: 1393/05/05 13:56:06